We appreciate Tribute to Beloved One
ขอร่วมรำลึกถึงบุคคลอันเป็นที่รัก
อำไพ โพธิปัญญากุล
แม่ของลูกจากไปเกินไขว่คว้า
ลูกกราบลาขอพระธรรมช่วยนำหนุน
ขอความดีที่แม่ทำคอยค้ำจุน
ให้ผลบุญนำดวงจิตสุขอนันต์
เดินทางไกลครั้งนี้ลูกขอส่ง
ให้แม่ตรงเฝ้าทวยเทพบนสรวงสวรรค์
สถิตสถานสุคตินิจนิรันดร์
ขอวิญญาณสู่ห้วงทิพย์พบนิพพาน
หลิน/หลิว/หลุยส์
ลูกกราบลาขอพระธรรมช่วยนำหนุน
ขอความดีที่แม่ทำคอยค้ำจุน
ให้ผลบุญนำดวงจิตสุขอนันต์
เดินทางไกลครั้งนี้ลูกขอส่ง
ให้แม่ตรงเฝ้าทวยเทพบนสรวงสวรรค์
สถิตสถานสุคตินิจนิรันดร์
ขอวิญญาณสู่ห้วงทิพย์พบนิพพาน
หลิน/หลิว/หลุยส์
สุชีพ ทัพซ้าย
สิ่งที่เราสามารถจะทำได้
จะรักและคิดถึงพ่อตลอดไป
สัญญาว่าจะเป็นคนดีตอบแทนพระคุณพ่อค่ะ
#สิ่งล้ำค่าแทนคำว่ารัก
#จี้อัฐิมณีประกายรัก
#รักพ่อตลอดไป
#PeacefulDeath
@cremaingems
ขอบคุณข้อความรำลึกถึงคุณพ่อ จาก Instagram: nutjygobgeb
จะรักและคิดถึงพ่อตลอดไป
สัญญาว่าจะเป็นคนดีตอบแทนพระคุณพ่อค่ะ
#สิ่งล้ำค่าแทนคำว่ารัก
#จี้อัฐิมณีประกายรัก
#รักพ่อตลอดไป
#PeacefulDeath
@cremaingems
ขอบคุณข้อความรำลึกถึงคุณพ่อ จาก Instagram: nutjygobgeb
ภาณุมาศ วิรัตน์เศรษฐสิน
ด้วยจิตและวิญญาณของการเป็นผู้ให้
เธอใกล้ชิดเตี่ยมากที่สุด ดูแลตั้งแต่ต้มยาจีน เช็ดเหงื่อ
เลื่อยไม้ ตอกตะปู และทุกอย่างที่เตี่ยทำ
เธอดูแลอาม่าที่ทานเจตลอดชีวิต
เธออยู่กับอาม่าและเตี่ยจนวินาทีสุดท้ายของท่าน
เธอเป็นตัวแทนของแม่และเตี่ยในการดูแลพี่น้อง
สืบเนื่องมาจนถึงหลานๆ
ในวาระสุดท้าย...เธอได้หลับลึกและจากไปอย่างสงบ
เช้ามืด พฤหัสบดี ๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๓ สิริรวมอายุ ๗๐ ปี
การดำเนินชีวิตของเธอทำให้เห็นสัจจธรรม
ตามที่พุทธทาสภิกขุกล่าวไว้ว่า "อันทำดี ดีนั้นเป็นพร"
เธอใกล้ชิดเตี่ยมากที่สุด ดูแลตั้งแต่ต้มยาจีน เช็ดเหงื่อ
เลื่อยไม้ ตอกตะปู และทุกอย่างที่เตี่ยทำ
เธอดูแลอาม่าที่ทานเจตลอดชีวิต
เธออยู่กับอาม่าและเตี่ยจนวินาทีสุดท้ายของท่าน
เธอเป็นตัวแทนของแม่และเตี่ยในการดูแลพี่น้อง
สืบเนื่องมาจนถึงหลานๆ
ในวาระสุดท้าย...เธอได้หลับลึกและจากไปอย่างสงบ
เช้ามืด พฤหัสบดี ๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๓ สิริรวมอายุ ๗๐ ปี
การดำเนินชีวิตของเธอทำให้เห็นสัจจธรรม
ตามที่พุทธทาสภิกขุกล่าวไว้ว่า "อันทำดี ดีนั้นเป็นพร"
พล.อ.ต.ณรงค์ เตมีรักษ์
Always in our mind forever
"เธอได้สอนให้ฉันได้กอด
กอดจนหัวใจที่ว่างเปล่า
เต็มไปด้วยความรัก
มันมีค่ากว่าสิ่งใด
แต่ลมหนาวพัดมาเร็วไป
วันที่ฉันได้ทำพลาด
กอดเธอไม่แน่นพอ
เธอบินหายไป...
หา หาเธออยู่ไหน
ฉันยังคงรอเธออยู่
วันที่ฟ้าสีคราม
เปลี่ยนเป็นฤดูกาลอบอุ่น
รอให้เธอบินกลับมา
แล้วนับต่อจากนี้
จะมีแต่น้ำตาแห่งความสุข
ที่ไหลรินออกมาด้วยไออุ่น
จากเราสองคน ด้วยรัก...
#08102020
ขอขอบคุณกลอนรำลึกถึงคุณพ่อ จาก Instagram: #taewaew_natapohn
"เธอได้สอนให้ฉันได้กอด
กอดจนหัวใจที่ว่างเปล่า
เต็มไปด้วยความรัก
มันมีค่ากว่าสิ่งใด
แต่ลมหนาวพัดมาเร็วไป
วันที่ฉันได้ทำพลาด
กอดเธอไม่แน่นพอ
เธอบินหายไป...
หา หาเธออยู่ไหน
ฉันยังคงรอเธออยู่
วันที่ฟ้าสีคราม
เปลี่ยนเป็นฤดูกาลอบอุ่น
รอให้เธอบินกลับมา
แล้วนับต่อจากนี้
จะมีแต่น้ำตาแห่งความสุข
ที่ไหลรินออกมาด้วยไออุ่น
จากเราสองคน ด้วยรัก...
#08102020
ขอขอบคุณกลอนรำลึกถึงคุณพ่อ จาก Instagram: #taewaew_natapohn
ชัส ปภัสราทร
คุณพ่อชัส..คุณพ่อที่เจ๋งที่สุดในโลก
อยากขอ...
ให้ความรู้สึกที่ฉันมี
ส่งไปถึงเธอที่แสนดี
ว่าชีวิตนี้ฉันมีเธอดังความฝัน แล้วสักวันจะไปหา
ฟ้าสวย ธนพร
๒๔ กค ๖๓
อยากขอ...
ให้ความรู้สึกที่ฉันมี
ส่งไปถึงเธอที่แสนดี
ว่าชีวิตนี้ฉันมีเธอดังความฝัน แล้วสักวันจะไปหา
ฟ้าสวย ธนพร
๒๔ กค ๖๓
ศศิธร สายสวรรค์
ผู้เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของลูก
น้องเล็กผู้เป็นที่รักของพี่ ๆ
ภรรยาสุดประเสริฐ
สะใภ้ที่แสนดีของครอบครัว
คุณป้าผู้โอบอ้อมอารีของหลานๆ
นางพยาบาลที่น่ารักของคนไข้
กัลยาณมิตรของเพื่อนๆ
ผู้มอบความรักความอบอุ่น ความเมตตาอารี ความช่วยเหลือเกื้อกูล รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ให้กับทุกคน โดยไม่เคยหวังสิ่งตอบแทน
แม้มะเร็งร้ายจะพรากคุณแม่ไปก่อนวัยอันควร แต่ก็ไม่อาจพรากไปจากความทรงจำของทุกคนได้ คุณแม่จะมีชีวิตอยู่ในความทรงจำของทุกๆ คน และแจ่มชัดที่สุดในมณีเม็ดนี้ที่ติดตัวลูก ตลอดไป
สิทธา สายสวรรค์
๒๗ มิย ๖๓
น้องเล็กผู้เป็นที่รักของพี่ ๆ
ภรรยาสุดประเสริฐ
สะใภ้ที่แสนดีของครอบครัว
คุณป้าผู้โอบอ้อมอารีของหลานๆ
นางพยาบาลที่น่ารักของคนไข้
กัลยาณมิตรของเพื่อนๆ
ผู้มอบความรักความอบอุ่น ความเมตตาอารี ความช่วยเหลือเกื้อกูล รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ให้กับทุกคน โดยไม่เคยหวังสิ่งตอบแทน
แม้มะเร็งร้ายจะพรากคุณแม่ไปก่อนวัยอันควร แต่ก็ไม่อาจพรากไปจากความทรงจำของทุกคนได้ คุณแม่จะมีชีวิตอยู่ในความทรงจำของทุกๆ คน และแจ่มชัดที่สุดในมณีเม็ดนี้ที่ติดตัวลูก ตลอดไป
สิทธา สายสวรรค์
๒๗ มิย ๖๓
ศราวุธ แตงสมุทร์
แป้นไม่เคยเสียดายเวลาที่ได้ใช้ชีวิตร่วมกันมาเลย ตลอดเวลาระหว่างเรามีแต่ความทรงจำและเรื่องราวที่ดี เป็นแฟนกันมา ๑๐ ปี (๑๖.๑๒.๔๘) ได้ใช้ชีวิตร่วมกัน ๔ ปี (๐๖.๐๕.๕๙) พี่ต๊อกทำหน้าที่แฟนและสามีได้สมบูรณ์แบบ
ไม่ต้องห่วงนะคะ แป้นจะเข้มแข็งและใช้ชีวิตอย่างมีความสุข และจะมีพี่๊ต๊อกอยู่ในใจแป้นเสมอ และตลอดไป
รัก...คิดถึงนะ
แป้น จารุธร
๔.๐๙.๒๗-๒๘.๐๒.๖๓
ไม่ต้องห่วงนะคะ แป้นจะเข้มแข็งและใช้ชีวิตอย่างมีความสุข และจะมีพี่๊ต๊อกอยู่ในใจแป้นเสมอ และตลอดไป
รัก...คิดถึงนะ
แป้น จารุธร
๔.๐๙.๒๗-๒๘.๐๒.๖๓
ณรงค์ อนุชาติ
บุคคลต้นแบบ..
ในชีวิต เราอาจจะมีบุคคลต้นแบบในใจอยู่หลายๆ คน คนที่เราใช้เป็นหลักในการดำเนินชีวิต..
ในหลวงรัชกาลที่๙ คือหนึ่งคนในใจ..
แต่คนที่เป็นต้นแบบของผมที่สุดคือ คุณพ่อ
ผมเดินเหมือนพ่อ ทำอะไรหลายๆ อย่างเหมือนพ่อ พ่อเป็นต้นแบบโดยที่ผมไม่รู้ตัว แม้กระทั่งความคิด ความชอบ หลายๆ อย่างผมชอบเหมือนพ่อโดยไม่รู้ตัว
ผมซื้อมอเตอร์ไซค์วินเทจเพราะความชอบ แต่ถ้าย้อนมองอีกมุม ผมชอบเพราะพ่อชอบ และมันซึมซาบมาถึงผม
แม้วันนี้พ่อไม่อยู่แล้ว แต่ทุกการกระทำของพ่อผมจดจำได้ดี และพร้อมที่จะทำตาม เพราะพ่อทำแต่ความดีมาตลอด
พ่อจะเป็นต้นแบบของผมไปตลอดกาล
บอล ธีนารัตน์
๑ ตค ๖๒
ในชีวิต เราอาจจะมีบุคคลต้นแบบในใจอยู่หลายๆ คน คนที่เราใช้เป็นหลักในการดำเนินชีวิต..
ในหลวงรัชกาลที่๙ คือหนึ่งคนในใจ..
แต่คนที่เป็นต้นแบบของผมที่สุดคือ คุณพ่อ
ผมเดินเหมือนพ่อ ทำอะไรหลายๆ อย่างเหมือนพ่อ พ่อเป็นต้นแบบโดยที่ผมไม่รู้ตัว แม้กระทั่งความคิด ความชอบ หลายๆ อย่างผมชอบเหมือนพ่อโดยไม่รู้ตัว
ผมซื้อมอเตอร์ไซค์วินเทจเพราะความชอบ แต่ถ้าย้อนมองอีกมุม ผมชอบเพราะพ่อชอบ และมันซึมซาบมาถึงผม
แม้วันนี้พ่อไม่อยู่แล้ว แต่ทุกการกระทำของพ่อผมจดจำได้ดี และพร้อมที่จะทำตาม เพราะพ่อทำแต่ความดีมาตลอด
พ่อจะเป็นต้นแบบของผมไปตลอดกาล
บอล ธีนารัตน์
๑ ตค ๖๒
มณเฑียร ธรรมบุศย์
จารึกไว้ในใจตลอดไป
กว่า ๓๐ ปีที่ผ่านมา ลูกคนนี้อยากขอบคุณทุกอย่างที่แม่เสียสละตนเอง ในการดูแลลูกทั้งร่างการและจิตใจ ความใจดี ใจเย็น และอดทนต่อความเหน็ดเหนึ่อยในการพร่ำสอนและเลี้ยงดูครอบครัว รวมถึงความเจ็บปวดจากโรคภัยไข้เจ็บ เป็นสิ่งที่ลูกได้เห็นและมองเป็นตัวอย่างมาโดยตลอด (แม้อาจไม่เคยทำได้ดีเท่าแม่เลย)
ครั้งนี้ ยอมรับว่าวันที่แม่เข้าโรงพยาบาล คิดว่าแม่ต้องดีขึ้นและกลับบ้านได้เหมือนเดิมทุกครั้ง ช่วงนั้นแต่ละวันมองแม่ด้วยความหวังลึกๆ ว่าต้องหาย พยายามหาวิธีที่จะดูแลและฟื้นฟูให้อาการแม่ดีขึ้น แต่ทุกอย่างพังทะลายลงอย่างหมดสิ้น เมื่อคุณหมอบอกให้ทำใจ บอกแทบทุกครั้งที่เจอกัน จนกระทั่งวันนั้นก็มาถึง วันที่โลกของลูกคนนี้มืดมัวและเศร้าหมองที่สุด
แม้เสียงอุปกรณ์ที่เตียงผู้ป่วยยังคงก้องกังวานอยู่เสมอ เสมือนสิ่งย้ำเตือนให้ยอมรับความจริงที่เป็นไป แต่ในใจยังคงภาวนาให้เรื่องนี้เป็นเพียงแค่ความฝัน อยากตื่นขึ้นมาแล้วเรายังเจอกัน ยังอยากพูดคุยและสัมผัสความอบอุ่นที่แม่มีให้เหมือนเดิม แต่คงทำได้เพียงนึกเท่านั้น จากนี้จะใช้ชีวิตอย่างรอบคอบ ไม่ประมาทตามที่แม่เคยสอนไว้นะคะ
รักและคิดถึงแม่ทุกลมหายใจ
ศิวาพร ธรรมบุศย์
๒๔.๑๐.๖๒
กว่า ๓๐ ปีที่ผ่านมา ลูกคนนี้อยากขอบคุณทุกอย่างที่แม่เสียสละตนเอง ในการดูแลลูกทั้งร่างการและจิตใจ ความใจดี ใจเย็น และอดทนต่อความเหน็ดเหนึ่อยในการพร่ำสอนและเลี้ยงดูครอบครัว รวมถึงความเจ็บปวดจากโรคภัยไข้เจ็บ เป็นสิ่งที่ลูกได้เห็นและมองเป็นตัวอย่างมาโดยตลอด (แม้อาจไม่เคยทำได้ดีเท่าแม่เลย)
ครั้งนี้ ยอมรับว่าวันที่แม่เข้าโรงพยาบาล คิดว่าแม่ต้องดีขึ้นและกลับบ้านได้เหมือนเดิมทุกครั้ง ช่วงนั้นแต่ละวันมองแม่ด้วยความหวังลึกๆ ว่าต้องหาย พยายามหาวิธีที่จะดูแลและฟื้นฟูให้อาการแม่ดีขึ้น แต่ทุกอย่างพังทะลายลงอย่างหมดสิ้น เมื่อคุณหมอบอกให้ทำใจ บอกแทบทุกครั้งที่เจอกัน จนกระทั่งวันนั้นก็มาถึง วันที่โลกของลูกคนนี้มืดมัวและเศร้าหมองที่สุด
แม้เสียงอุปกรณ์ที่เตียงผู้ป่วยยังคงก้องกังวานอยู่เสมอ เสมือนสิ่งย้ำเตือนให้ยอมรับความจริงที่เป็นไป แต่ในใจยังคงภาวนาให้เรื่องนี้เป็นเพียงแค่ความฝัน อยากตื่นขึ้นมาแล้วเรายังเจอกัน ยังอยากพูดคุยและสัมผัสความอบอุ่นที่แม่มีให้เหมือนเดิม แต่คงทำได้เพียงนึกเท่านั้น จากนี้จะใช้ชีวิตอย่างรอบคอบ ไม่ประมาทตามที่แม่เคยสอนไว้นะคะ
รักและคิดถึงแม่ทุกลมหายใจ
ศิวาพร ธรรมบุศย์
๒๔.๑๐.๖๒
เซ้ยม้วย แซ่อั้ง
คิดถึงนางฟ้า ของลูก
ยามอาม้าอยู่ ลูกไปไหน..อาม้าไปด้วย ตัวเกาะติดกันเป็นปลิงเลย แต่ชอบแกล้ง ชอบแหย่ ชอบหลอกอาม้าว่า ไม่ให้ไปด้วย วันนั้นพวกเราเตรียมตัวกินบุฟเฟ่ได้เลย เพราะอาม้าจะไม่มีแรงส์ทำกับข้าวให้ลูกๆ กิน
และแล้วเมื่อถึงวันที่ไม่มีอาม้าให้แกล้ง ให้หลอก ให้เล่นด้วย ถึงแม้ลูกคนนี้อยากจะตะโกนให้ดังๆๆๆ ว่า ไปเที่ยวด้วยกันอีกนะอาม้าาาา
ก็คงทำได้แค่คิดถึง เมื่อต่างคนต่างต้องเดินทาง และ เป็นทางคู่ขนานที่เราไม่สามารถเดินไปด้วยกันได้ แต่สักวันหนึ่งเส้นทางของเราก็จะมาบรรจบกันที่ปลายฟ้า
ลูกคนนี้ต้องขอบคุณอาม้า สิ่งมีค่าที่อาม้ามอบไว้ให้ คือ สัมมาอาชีพ ที่ทำให้ลูกคนนี้สามารถยืนหยัด และดำเนินชีวิตต่อไปได้อย่างถูกทำนองครองธรรม ขอบคุณสำหรับการศึกษา ที่อาม้าพากเพียร ส่งเสียให้ลูกคนนี้ ลำบากแค่ไหน เหนื่อยแค่ไหน อาม้าไม่เคยบ่น
รักอาม้าที่สุดใน ๓ โลก ถ้าชาติหน้ามีจริง หมวยเล็กของเกิดเป็นลูกอาม้าอีกนะ
โสภา สัจจะรัตนกุล
๒๘ ตค ๖๒
ยามอาม้าอยู่ ลูกไปไหน..อาม้าไปด้วย ตัวเกาะติดกันเป็นปลิงเลย แต่ชอบแกล้ง ชอบแหย่ ชอบหลอกอาม้าว่า ไม่ให้ไปด้วย วันนั้นพวกเราเตรียมตัวกินบุฟเฟ่ได้เลย เพราะอาม้าจะไม่มีแรงส์ทำกับข้าวให้ลูกๆ กิน
และแล้วเมื่อถึงวันที่ไม่มีอาม้าให้แกล้ง ให้หลอก ให้เล่นด้วย ถึงแม้ลูกคนนี้อยากจะตะโกนให้ดังๆๆๆ ว่า ไปเที่ยวด้วยกันอีกนะอาม้าาาา
ก็คงทำได้แค่คิดถึง เมื่อต่างคนต่างต้องเดินทาง และ เป็นทางคู่ขนานที่เราไม่สามารถเดินไปด้วยกันได้ แต่สักวันหนึ่งเส้นทางของเราก็จะมาบรรจบกันที่ปลายฟ้า
ลูกคนนี้ต้องขอบคุณอาม้า สิ่งมีค่าที่อาม้ามอบไว้ให้ คือ สัมมาอาชีพ ที่ทำให้ลูกคนนี้สามารถยืนหยัด และดำเนินชีวิตต่อไปได้อย่างถูกทำนองครองธรรม ขอบคุณสำหรับการศึกษา ที่อาม้าพากเพียร ส่งเสียให้ลูกคนนี้ ลำบากแค่ไหน เหนื่อยแค่ไหน อาม้าไม่เคยบ่น
รักอาม้าที่สุดใน ๓ โลก ถ้าชาติหน้ามีจริง หมวยเล็กของเกิดเป็นลูกอาม้าอีกนะ
โสภา สัจจะรัตนกุล
๒๘ ตค ๖๒
มนัสชัย เสริมวินัย
ชีวิตพ่อมีแต่ให้ไม่รู้จบ
รักเคารพพ่อด้วยใจไม่ห่างหาย
กราบวันทาศพพ่อด้วยอาลัย
ทั้งกายใจเคารพพ่อด้วยผูกพัน
ชีวิตพ่อเป็นแบบอย่างให้ลูกหลาน
เดินทางถูกถึงที่หมายได้ดั่งฝัน
ประสบโชคมีสุขทุกคืนวัน
เป็นมิ่งขวัญพันผูกลูกหลานร่มเย็น
ส้ม สุภาภรณ์
๒๗ กค ๖๓
รักเคารพพ่อด้วยใจไม่ห่างหาย
กราบวันทาศพพ่อด้วยอาลัย
ทั้งกายใจเคารพพ่อด้วยผูกพัน
ชีวิตพ่อเป็นแบบอย่างให้ลูกหลาน
เดินทางถูกถึงที่หมายได้ดั่งฝัน
ประสบโชคมีสุขทุกคืนวัน
เป็นมิ่งขวัญพันผูกลูกหลานร่มเย็น
ส้ม สุภาภรณ์
๒๗ กค ๖๓
กอบแก้ว อุตมหาราช
แม่แก้วที่ลูกหลานได้ประจักษ์
เราได้รักปักใจไม่เคยเปลี่ยน
เราได้เรียนเขียนอ่านการศีกษา
เราเติบใหญ่ใครเล่าเฝ้าเลี้ยงมา
แม่เรานั้นสรรค์สร้างทางชีวิต
แม่อุทิศจิตใจให้กุศล
แม่ถนอมกล่อมเลี้ยงเคียงคู่ตน
แม่เลิศล้นทนทุกข์เพื่อลูกยา
แม้ลำบากอยากอยู่ดูแลหลาน
แม้มีงานการใดไถ่ถามหา
แม้อยากขืนฝืนต่อก็ชรา
แม้ถึงครามาป่วยด้วยห่วงใย
สิ้นรอยยิ้มอิ่มใจให้ลูกหลาน
สิ้นลมปราณงานใหญ่ใจสลาย
สิ้นคำลาอาลัยใจมลาย
สิ้นสุดสายแห่งชีวิตและจิตใจ
สิ้นแม่ไปใจแตกแหลกสลาย
สิ้นร่างกายหายโลกโศกกำสรวล
สิ้นอ้อมกอดยอดหญิงสิ่งทั้งมวล
สิ้นกระบวนล้วนดับลับลงพลัน
ส่งกุศลผลบุญหนุนแม่ไว้
อุทิศให้ได้รับหลับเถิดหนา
สู่สวรรค์ชั้นในที่ปลายฟ้า
ทุกทิวาราตรีมีสุขเทอญ
ส้ม ภควรินทร์
๑๑ เมย ๖๓
เราได้รักปักใจไม่เคยเปลี่ยน
เราได้เรียนเขียนอ่านการศีกษา
เราเติบใหญ่ใครเล่าเฝ้าเลี้ยงมา
แม่เรานั้นสรรค์สร้างทางชีวิต
แม่อุทิศจิตใจให้กุศล
แม่ถนอมกล่อมเลี้ยงเคียงคู่ตน
แม่เลิศล้นทนทุกข์เพื่อลูกยา
แม้ลำบากอยากอยู่ดูแลหลาน
แม้มีงานการใดไถ่ถามหา
แม้อยากขืนฝืนต่อก็ชรา
แม้ถึงครามาป่วยด้วยห่วงใย
สิ้นรอยยิ้มอิ่มใจให้ลูกหลาน
สิ้นลมปราณงานใหญ่ใจสลาย
สิ้นคำลาอาลัยใจมลาย
สิ้นสุดสายแห่งชีวิตและจิตใจ
สิ้นแม่ไปใจแตกแหลกสลาย
สิ้นร่างกายหายโลกโศกกำสรวล
สิ้นอ้อมกอดยอดหญิงสิ่งทั้งมวล
สิ้นกระบวนล้วนดับลับลงพลัน
ส่งกุศลผลบุญหนุนแม่ไว้
อุทิศให้ได้รับหลับเถิดหนา
สู่สวรรค์ชั้นในที่ปลายฟ้า
ทุกทิวาราตรีมีสุขเทอญ
ส้ม ภควรินทร์
๑๑ เมย ๖๓
ทองใบ หาระชอน
แม่แก่เฒ่าเข้าใจว่าใกล้ฝั่ง
จะล้มพังจากกัน ณ วันไหน
หวังเพียงลูกอย่าลี้ หลบหนีไกล
มาอยู่ใกล้เคียงชิดปิดตาตาย
คำวอนแม่ขอเจ้าเพียงเท่านี้
ลูกคนดีแสนรักอย่ามักง่าย
วันแม่ผู้ให้กำเนิดเจ้าเกิดตาย
ลูกหญิงชายพึงสำนึกระลึกคุณ
อนุวัตร สงจวง
๑๐ พย ๖๒
จะล้มพังจากกัน ณ วันไหน
หวังเพียงลูกอย่าลี้ หลบหนีไกล
มาอยู่ใกล้เคียงชิดปิดตาตาย
คำวอนแม่ขอเจ้าเพียงเท่านี้
ลูกคนดีแสนรักอย่ามักง่าย
วันแม่ผู้ให้กำเนิดเจ้าเกิดตาย
ลูกหญิงชายพึงสำนึกระลึกคุณ
อนุวัตร สงจวง
๑๐ พย ๖๒
แน่งน้อย แซ่ตั้ง
แน่ง น้อยนามนักสู้ผู้หลับไหล
น้อย เกินไปเวลาพาหม่นหมอง
แซ่ เสียงไห้สุดข่มมิสมปอง
ตั้ง ตัวต้องยอมรับกับความจริง
เธอ เป็นคนคอยแนะและสั่งสอน
เป็น เหมือนพรให้หลานนี้มีทุกสิ่ง
ดั่ง ต้นไม้มีร่มไทรให้พักพิง
แม่ เป็นมิ่งกำลังดั่งดวงใจ
ฉัน ได้ยินคำชมฝากจากหมู่มิตร
จะ จำผู้มีรอยยิ้มพิมพ์สดใส
จด จำถึงความอารีมีน้ำใจ
จำ เธอไว้และยินดีที่พบกัน
เธอ ไปแล้วหมดทุกข์สุขสงบ
ไป ภูมิภพที่ดีอยู่สู่สวรรค์
ตลอด มาขอขอบคุณทุกคืนวัน
กาล เปลี่ยนผันยังอยู่ในหัวใจเรา
จริยา ดำรงโฆษิต
๒๒ เมย ๖๒
น้อย เกินไปเวลาพาหม่นหมอง
แซ่ เสียงไห้สุดข่มมิสมปอง
ตั้ง ตัวต้องยอมรับกับความจริง
เธอ เป็นคนคอยแนะและสั่งสอน
เป็น เหมือนพรให้หลานนี้มีทุกสิ่ง
ดั่ง ต้นไม้มีร่มไทรให้พักพิง
แม่ เป็นมิ่งกำลังดั่งดวงใจ
ฉัน ได้ยินคำชมฝากจากหมู่มิตร
จะ จำผู้มีรอยยิ้มพิมพ์สดใส
จด จำถึงความอารีมีน้ำใจ
จำ เธอไว้และยินดีที่พบกัน
เธอ ไปแล้วหมดทุกข์สุขสงบ
ไป ภูมิภพที่ดีอยู่สู่สวรรค์
ตลอด มาขอขอบคุณทุกคืนวัน
กาล เปลี่ยนผันยังอยู่ในหัวใจเรา
จริยา ดำรงโฆษิต
๒๒ เมย ๖๒